در جلو یا عقب سیستم محوری (میله چرخ فرمان) یک اتومبیل متکی به دیفرانسیلی است که مقدار مورد نیاز قدرت را به چرخ های چپ و راست در مواقع چرخش انتقال می دهد.
قلب این دیفرانسیل از چهار چرخدنده مورب تشکیل شده است که دو چرخدنده جانبی به محورهای چپ و راست متصل می شوند و دو چرخدنده مرکزی گشتاور مورد نیاز را به چرخدنده های جانبی منتقل می کنند.
در طراحی مکانیزم دیفرانسیل اتومبیل دو مکانیزم وجود دارد:
- تغییر جهت : اتصال ۴ میله با دو میل لنگ مساوی باعث می شود که محور چهار چرخ به نقطه مشترکی برسد و از لغزش جانبی چرخ جلوگیری شود.
- دیفرانسیل : رانندگی چرخ های عقب برای چرخش در سرعت های مختلف به طور عمده در هنگام دور زدن، اجازه می دهد.
ورودی : شفت آبی متقاطع سرعت ثابت n1
خروجی : شفت های صورتی و سبز سرعت های n2 و n3
چرخدنده های زرد، نارنجی و بنفش دارای دندانه های یکسان هستند.
چرخ دنده نارنجی و چرخ دنده جناحی صورتی با یکدیگر ثابت می شوند و به صورت غیرفعال بر روی شفت آبی می چرخند.
دنده بنفش و چرخ دنده جناحی سبز با یکدیگر ثابت می شوند و بطور غیرفعال بر روی شفت آبی می چرخند.
درایوهای چرخ دنده های صورتی و سبز مورب دارای نسبت انتقال یکسان هستند.
این انیمیشن نشان می دهد زمانی که شفت صورتی کند می شود، چرخدنده سبز سریع تر و سریع تر می شود.
